dinsdag 20 september 2011

Herinneringen van een denkbeeldig vriendje - Matthew Dicks

Hier is Bubo: het denkbeeldige vriendje van Max, een autistische jongen. Wanneer Max op een dag verdwijnt, moet Bubo in actie komen. Alleen hij weet waar Max is. Het probleem is alleen dat niemand behalve Max hem kan horen en zien.









Denk ook eens na over de volgende vragen :
  • Had je bij het lezen van de titel en de tekst op de achterflap het gevoel dat dit boek aansluit bij jouw leeftijd. Is je mening veranderd na het lezen van het boek?
  • Hoe vanzelfsprekend was het om je in te leven in de wereld van denkbeeldige vriendjes? Maakte de voorstelling van Budo als overtuigend en geloofwaardig personage dat moeilijker of makkelijker?
  • Vinden jullie dat personen met een autismespectrumstoornis moeten kunnen socialiseren met andere mensen en denk je dat ze dan gelukkiger zijn, of moeten we hen zichzelf laten zijn in hun eigen wereld, ook al kan dat veel problemen met zich meebrengen? Motiveer je keuze.
  • Budo wil Max helpen maar beseft dat als Max hem daardoor vergeet, hij dan ophoudt te bestaan. Is een grenzeloze en onvoorwaardelijke liefde zoals die van Budo, realistisch?
  • Matthew Dicks gebruikt veel herhalingen (wat autisten met hem gemeen hebben). Heeft dat invloed op het verhaal, werkt het storend en vertragend of is het juist heel belangrijk?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten