De broers Harry en Huibert Zuur praten met niemand en zijn voortdurend ontevreden. Elke ochtend eten ze een zure haring en drinken ze witlofthee. Hun kunstgebit bewaren ze in azijn en iedere dag bellen ze de klachtenlijn van de gemeente. Met de komst van juffrouw Gerrie en neef Niko lijkt er een eind te komen aan hun zure bestaan. Tot de hond van de buren in hun grasveld gaat graven en een luguber geheim vrij komt.
het was een zuur boek
BeantwoordenVerwijderenIk vond het wel grappig.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het eens met Seppe:
het was een zuur boek.
Ik vond het saai boek en heb het maar voor de helft uitgelezen. De tekeningen vond ik wel mooi.
BeantwoordenVerwijderenHet is een leuk verhaal. Ik raad je aan om het te lezen, want het boek is heel leuk.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het geen leuk boek omdat ze telkens zeggen hun mama slaapt, maar dat is gelogen.
BeantwoordenVerwijderenDe prenten zijn ook donker en dat vind ik niet zo mooi.
ik vind het jammer voor Harry en Huibert dat hen moeder dood is maar het is een cool boek en ik wil het kopen dus zet ik het op nummer 1
BeantwoordenVerwijderenIk vind de droom leuk omdat dat verteld wordt met tekeningen. Ik vond het grappig dat als er iemand aanbelt die ze niet kennen dat die eerst het paspoort moet geven. Ik vind het ook zielig dat de vader dood is. Ik vond het een beetje een leuk boek.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het een heel leuk boek!!!
BeantwoordenVerwijderenZeker lezen hé!
Ik vond het een super grappig en spannend boek met veel kleuren en grappige tekeningen!
BeantwoordenVerwijderenHet was een heel mooi boek omdat Gerrit van het gemeentehuis zo lieve dingen deed voor de Zuurtjes. Ik vond het ook grappig met de clownskaart.
BeantwoordenVerwijderenDe prenten zijn heel mooi en passend bij de tekst.
De titel " De Zuurtjes " past goed omdat Harry en Huibert uit de familie Zuur komen en het verhaal gaat over die twee broers.
Op het einde was het wel zielig dat hun ouders dood zijn.
Toch zou ik het door anderen laten lezen.