donderdag 23 juli 2009

Een kanarie in mijn hoofd - Ed Franck


De klas van Wout gaat op bezoek in het bejaardentehuis. Daar zit een stokoude man, helemaal in elkaar gezakt ‘alsof iemand hem had laten leeglopen en vergeten was hem weer op te pompen’. De man heeft geen zin om met iemand te praten. Maar Wout wil wel met hem praten. Hij blijft bij hem op bezoek gaan en maakt ook contact met de andere bejaarden.

Denk ook eens na over de volgende vragen :
  • Wat vind je van de titel van dit boek? Kan je de titel verklaren?
  • Wout spreekt in zeer mooie en beeldrijke taal. Is dat geloofwaardig voor een jongen van die leeftijd?
  • Waarom is Wout alleen, waarom heeft hij geen vrienden?
  • Wout ziet in het rusthuis vooral oude, vergeetachtige en soms ook eenzame mensen. Is het daardoor een triestig boek geworden? Waarom of waarom niet?
  • Zou jij bevriend kunnen zijn met Mo? Wat vind je leuk aan hem?
  • Heb je iets geleerd uit dit verhaal?

6 opmerkingen:

  1. IK vond het niet slecht,
    maar ook niet fantastisch.
    Ik vond het jammer dat er geen tekeningen in stonden,
    dat zou het misschien iets leuker maken.

    Wout ging met zijn klas naar het rusthuis,
    en heeft daar eindelijk zijn eerste vriend (Mo) gemaakt.
    Die jammer genoeg op het einde dood ging,
    Dat vond ik wel heel droevig.
    Dus nu heeft hij geen vriend meer.
    Maar als herdenking kreeg het het lievelings spulletje van Mo:
    De pet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Seppe Van Rijsselberghe (Destelbergen)9 november 2011 om 13:17

    De titel past niet zo goed, vind ik.Het is ook erg voor Wout want Mo gaat dood.De pet van Mo is een leuke herinnering.Het was een goed boek, ik las het graag.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. simon(destelbergen)28 december 2011 om 16:43

    ik vond het een beetje een triestig verhaal .ik vond het ook een raar verhaal omdat wout vriend word met een oude bompa.als ik de tietel zag dacht ik dat er echt een kanarie in zijn hooft ging zitten maar het was niet zo.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vond de titel niet zo goed omdat ik dacht dat er echt een kanarie in iemand zijn hoofd zat en dit gebeurde niet in het verhaal.
    Ik denk dat de titel wil zeggen dat Mo zich de kanarie die hij vroeger had,kan herinneren.
    Wout spreekt geloofwaardige taal voor zijn 9 jaar.
    Misschien heeft Wout geen vrienden omdat hij zo rustig is en de andere kinderen zijn wildebrassen.
    Ik vond het boek niet zo triest, want hij heeft Mo als vriend. Die wel oud is, maar ik zou er ook vriend mee kunnen zijn omdat hij zoveel avonturen beleefd en ik zou het ook leuk vinden als hij die aan mij vertelt.
    Ik heb geleerd dat kinderen niet alleen kinderen als vrienden hebben, maar ook oude mensen zoals Wout en ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Eline Vlaeminck (Sportbasisschool Heusden)17 februari 2012 om 17:45

    Ik vond het een heel mooi boek. Ik vond het ook zielig omdat die Mo doodgegaan is. Ik vond veel stukken grappig en dat vind ik leuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hilke Christens Destelbergen25 februari 2012 om 11:15

    De titel van het boek past echt niet bij dit verhaal,maar t'is wel een grappige titel.

    T'verhaal was in het begin saai omdat het niet met fantasie was geschreven en op het einde vond ik het droevig voor Wout dat Mo was gestorven.

    Die mooie taal dat Wout spreekt, past niet voor zijn leeftijd.

    Wout is een rustige jongen en die andere jongens zijn zo luid.

    Nee, want het was pas triestig als Mo stierf.

    Ik zou niet een vriend willen zijn met Mo.

    BeantwoordenVerwijderen