Jef droomt ervan om een held te worden, liefst samen met zijn beste vriend Ward. Voor zijn zus Renée hoeft dat heldendom niet : zij heeft genoeg aan Ward. Maar het is 1943. Midden in de oorlog. Aan het oostfront wordt een bikkelharde strijd gevoerd tegen de Russen. De Duitsers lijden er grote verliezen en hebben dappere jongemannen nodig om hen bij te staan. Voor de jongens een gedroomde kans om held te worden. De pastoor en de geschiedenisleraar moedigen hen aan te vechten voor volk en vaderland. Ward vertrekt liever vandaag dan morgen. Maar zo denkt lang niet iedereen er over …Denk ook eens na over de volgende vragen :
- Wat vind je van het voortdurend wisselende vertelperspectief waarbij nu eens het ene personage het verhaal vertelt, dan weer een ander, enz…?
- Els Beerten schildert het dorpse leven in Vlaanderen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoe was dat leven?
- Wat weet je over het VNV en het Oostfront?
- “Morele keuzes” maken is vaak niet gemakkelijk. Begrijp je de keuzes van de personages?
- “Laat je nooit manipuleren, door wie dan ook”. Hoe komt deze boodschap van Els Beerten hier tot uiting?
- Wat betekent de titel ”Allemaal willen we de hemel”?
- Waarom zou Els Beerten als motto gekozen hebben:” For us there is only the trying. The rest is not our business.” (T.S. Eliot, Four quartets)?
- Welke rol spelt de muziek in dit boek?
Ik vond Allemaal willen we de hemel nu niet het beste boek da ik al gelezen heb, maar ik vond het nu ook niet echt een slecht boek. Het constante verwisselen van personage was soms wel heel verwarrend vooral als je je achteraf een gebeurtenis in het boek probeerde te herinneren. Het enige voordeel van dat personage verwisselen, vond ik, was dat het boek in veel hoofdstukken was opgesplitst zodat je gemakkelijk even kon stoppen en het boek even aan de kant leggen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb al veel boeken gelezen over de 2e wereldoorlog (elk jaar zit er wel in in de kjv boekenreeks.) dus toen ik aan dit boek begon had ik wel iets van 'niet weer een boek over WOII' maar het boek ging weer maar eens ver een ander aspect van WOII en zo heb ik weer wat bijgeleerd :p.
Het einde vond ik niet zo geslaagd, het leek mij alsof Els Beerten er plots genoeg van had gekregen, nu alle informatie over het verleden gegeven was en ze er maar vlug een einde aan wou maken dus laat ze Jef, Ward maar even vlug doodschieten en klaar is kees, boek gedaan.
De personages van Remi en Gust vond ik mooi gevonden en ze brachten echt het zonnetje altijd even binnen in het boek dat toch over een droevig thema ging.
Als titel vond ik "Allemaal willen we de hemel" wel goed gekozen, het komt ook echt voor in het boek (hun hemel verdienen) en dat ze in de hemel willen terecht komen is meestal ook wel de drijfveer voor de daden van de personages. Sommigen willen dat doen door helden te worden, anderen door mirakels te verrichten ...
Kortom ik vond het wel een mooi boek, maar of het op de eerste plaats zal komen in mijn top 10 dat valt nog af te wachten.
ik vind de wisselende personages wel redelijk moeilijk, omdat je eerst een half hoofdstuk moet lezen voor je weet wie het verteld en dan kan je het hoofdstuk opnieuw beginnen lezen. wat ik wel leuk vind is dat je pas op het einde weet wat er eigenlijk gebeurt is op de avond dat Theo werd vermoord. ik vind het wel spijtig dat het einde niet mooi uitgewerkt is, het was alsof de schrijfster geen zin meer had om veel te schrijven en dat ze daarom jef ward liet vermoorden. het is natuurlijk zo dat als werd zich niet had laten manipuleren dat iedereen een beter leven had gehad. tijdens het hele boek is jef de grootste lafaard van de hele bende. jef had ervoor moeten uitkomen dat hij theo had vermoord. de relatie tussen renée en emile was opdringerig en je wist al van het moment dat ze samen waren dat het niet lang zou blijven duren. de muziek in het boek staat voor de plezierige momenten die de mensen nog hadden in de ellendige oorlog. het is erg dat remi bijna het hele boek door kleine wordt genoemd behalve door gust. dit is een persoon die heel veel rust uitstraalt en goed voor remi zorgt. later is dit dan ook omgekeerd. als remi ontdekt dat ward zogezegd theo heeft vermoord wil hij niet meer op zijn vingers fluiten. maar als Jeanne dan zegt dat het fluiten van iedereen is heeft ze gelijk, maar ze heeft geen gelijk als ze niet meer met remi wil omgaan omdat hij ward zijn vriend was. remi is ward niet en daarbij was ward zo slecht niet. hij wou alleen de Vlamingen helpen en wist niet dat hij zich eigenlijk aansloot bij de Duitsers.het was een boeiend en leerrijk boek. er waren echter twee minpunten: het wisselende vertelperspectief en het einde. als het boek verfilmd wordt mag de regisseur van mij gerust het einde eens goed aanpakken. de moraal in het boek zit een beetje verborgen en de zinnen die in het begin van het boek staan passen ook niet echt bij het boek vind ik.
BeantwoordenVerwijderenDeze recensie gaat over het boek allemaal willen we de hemel van Els Beerten.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het boek allemaal willen we de hemel een zeer saai boek.
Ik begrijp niets van wat of hoe het verhaal in elkaar zit. Dit is te danken aan de structuur. De structuur is niet chronologisch. Verder heb je steeds een personagewisseling waardoor het al helemaal ingewikkeld wordt.
Het verhaal zelf is ook niet al te denderend. Ik vond de inhoud niet wat het moest zijn en hoopte op iets beters. Ik wou een spannend verhaal ivm de oorlog maar dit was er totaal niet. Het ging om 'hoe wordt ik een held door te liegen'. Ik versta nog altijd niet hoe je het in je hoofd haalt om hierover een boek van ongeveer 500 bladzijden te schrijven.
Ik heb het boek alleen maar uitgelezen omdat het een opdracht was van school. Anders had ik het al na de eerste 10 pagina's weggelegd. Ik voelde niets van opkomende spanning en kreeg geen vragen. Het verhaal interesseerde me totaal niet.
Het is einde is héél zielig. Je mag nu zeggen wat je wilt maar het trekt op niets. Ward wordt beschuldigd en er komt een rechtszaak. Jef heeft het volk aan zijn kant staan maar toch wordt vermoordt hij Ward met een pistool. Els, kon je dan echt geen beter einde verzinnen?
En hoe haal je het in je hoofd om Jef dood te laten gaan door een ongeval? Hij is een held, laat hem dan ook sterven als een held.
Kortom ik raad iedereen die een beetje verstand heeft van literatuur af om dit boek te lezen. Het is tijdverspilling en bovendien zal je erachter af spijt van hebben als je bij het einde komt. Je zal zien dat het echt niet belangrijk is om dit boek te lezen. Ik vind het een ridicuul verhaal.
Besluit: ik vind het zeer jammer dat ik dit boek gelezen heb. Ik heb geen probleem met grote boeken maar dit boek was voor mij geen besteller. Ik raad het iedereen dan ook af om dit boek te lezen. Neem liever een boek van Dirk Bracke. Hij weet tenminste wat schrijven is.
Jammer dat je de genialiteit van de manier van schrijven niet doorhebt. Is nochtans de moeite waard. Het verhaal, dat is iets persoonlijks, maar ik vond het heel geslaagd. Ridicuul? Oorlog is niet om mee te lachen. Het begin is inderdaad moeilijk met die personagewisselingen, maar als men zich een beetje op het boek concentreert moet met niet al te veel problemen hebben. En over de gevoelens die worden getoond tegen het einde van het boek, heb jij ook al geen weet van.
Verwijderen*ps: "gaan om" is fout, het is "gaan over"